Acevague is een a-spec oriëntatie die gedeeltelijk of volledig wordt beïnvloed door neurodivergentie, zoals autisme dat invloed heeft op iemands seksuele aantrekking. Personen die zich identificeren als acevague ervaren vaak een vage of onduidelijke seksuele aantrekking die direct verband houdt met hun neurodivergente eigenschappen. Dit kan betekenen dat hun gevoelens van aantrekking inconsistent zijn of moeilijk te definiëren zijn vanwege hoe hun hersenen informatie verwerken. Acevague kan worden gebruikt als een op zichzelf staande term of om de vele subtypes van oriëntaties te beschrijven die worden beïnvloed door specifieke neurodivergenties. De romantische tegenhanger van deze oriëntatie is arovague.
Mara identificeert zich als acevague en heeft gemerkt dat hun autisme invloed heeft op hun ervaring van seksuele aantrekking. Soms, tijdens rustige en prikkelarme dagen, voelt Mara helemaal geen seksuele aantrekking en ziet hen zichzelf duidelijk als aseksueel. Maar op dagen met meer sensorische input, zoals een drukke bijeenkomst, merkt Mara dat er een vage, nauwelijks waarneembare aantrekkingskracht kan opkomen die hen in verwarring brengt. “Het is alsof mijn hersenen soms spelen met het idee van aantrekking, maar nooit helemaal besluiten wat het betekent,” legt Mara uit aan een goede vriend. Deze vriend reageerde met begrip en vroeg: “Heeft dat te maken met hoe je informatie verwerkt?” Mara knikte en besefte dat het begrip acevague hen een manier gaf om uit te leggen hoe hun neurodivergentie hun ervaring met aantrekking beïnvloedde. Het hielp hen om zich minder geïsoleerd te voelen en om anderen duidelijk te maken dat hun ervaringen geen vaste, herkenbare patronen volgen. Het begrijpen en accepteren van acevague gaf Mara de ruimte om hun gevoelens te omarmen zonder zich te hoeven verantwoorden. Het label bood hen gemoedsrust, en de wetenschap dat er anderen zijn met vergelijkbare ervaringen maakte het makkelijker om gesprekken te voeren over hun oriëntatie en identiteit.