Wat is Workaholicsdag?

Workaholicsdag (National Workaholics Day) wordt elk jaar op 5 juli in de Verenigde Staten gehouden. Deze dag richt zich op mensen die constant aan het werk zijn, vaak ten koste van gezondheid, relaties en vrije tijd. Het doel is niet om dat gedrag te verheerlijken, maar juist om stil te staan bij de valkuilen van werkverslaving.

Een workaholic werkt niet alleen veel, maar heeft moeite met pauzes nemen of loslaten. Werk wordt een manier om controle te houden of afleiding te zoeken. Op deze dag staan de gevolgen daarvan centraal: stress, burn-out, sociale isolatie en lichamelijke klachten.

In plaats van productiviteit aan te moedigen, roept deze dag op tot reflectie. Waarom werk je zo veel? Wat mis je als je voortdurend met werk bezig bent? En wat heb je nodig om ruimte te maken voor rust en herstel?

In Nederland is het thema werkdruk actueler dan ooit. In sectoren zoals zorg, onderwijs, ICT en de creatieve beroepen melden veel mensen stressgerelateerde klachten. Rond Workaholicsdag besteden arbo-organisaties en HR-teams soms aandacht aan balans, met interne workshops, campagnes of momenten van bewustwording.

Geschiedenis en oorsprong

Workaholicsdag komt uit de Verenigde Staten en ontstond als reactie op een werkcultuur waarin lange dagen en overwerk als normaal of zelfs bewonderenswaardig worden gezien. De term ‘workaholic’ bestaat al sinds de jaren zeventig, maar kreeg meer lading in de jaren negentig met de opkomst van burn-out en flexwerken.

Deze dag wordt bewust gehouden op 5 juli, direct na Independence Day, om het contrast te laten zien tussen nationale vrijheid en persoonlijke overbelasting. Wat begon als een knipoog naar harde werkers, is inmiddels een moment van serieuze reflectie geworden.

Steeds vaker wordt Workaholicsdag gebruikt door welzijnsorganisaties, psychologen en activisten om grenzen aan te kaarten. Het gesprek gaat dan niet alleen over werkuren, maar ook over prestatiedruk, werkverslaving en het maatschappelijk beeld van ‘succes’.

Wie doet er mee aan Workaholicsdag?

• HR-afdelingen: zetten de dag in voor bewustwording rond werkdruk
• Zorgverleners: gebruiken de dag om burn-out en stress bespreekbaar te maken
• Zelfstandigen: denken na over grenzen en hersteltijd
• Werkgevers: bieden rustmomenten, events of gesprekken aan
• Media: publiceren interviews en columns over balans en werkgewoontes

Slogans en thema’s

De centrale boodschap van Workaholicsdag is dat werk niet je identiteit is. Veelgebruikte slogans zijn “Druk is geen status”, “Rust is productief” en “Je bent meer dan je werk”. Het thema draait om de herwaardering van rust, het stellen van grenzen en het loslaten van de voortdurende prestatiedrang. Ook speelt de vraag een rol waarom overwerken in veel omgevingen nog steeds als de norm geldt.

Kleuren, symbolen en patronen

Kleuren

• Grijs: staat voor sleur, eentonigheid en uitputting
• Blauw: symbool voor helderheid en mentale rust
• Oranje: staat voor hernieuwde energie en balans

Symbolen

• Wekker: staat voor tijdsdruk en constante activiteit
• Slak: beeld van vertragen en bewust leven
• Stoel: symbool voor pauze, rust en herstellen

Patronen

• Drukke rasters: tonen het gevoel van structuur die alles overneemt
• Dubbele lijnen: illustreren het botsen van werk en herstel
• Gelaagde vormen: verwijzen naar mentale belasting en complexiteit

Meest gebruikte hashtags

• #WorkaholicsDay
• #Werkdruk
• #Rustmoment
• #BalansVinden
• #MinderIsMeer

Hoe doe je mee aan Workaholicsdag?

• Reflecteer: denk na over jouw verhouding tot werk en vrije tijd
• Plan pauze: neem bewust een middag of dag vrij zonder schuldgevoel
• Deel een ervaring: vertel online hoe jij grenzen hebt leren stellen
• Gun rust: moedig collega’s aan om ook pauzes serieus te nemen
• Lees iets: verdiep je in de psychologische kant van werkverslaving

Waarom is Workaholicsdag belangrijk?

Workaholicsdag is geen luchtige dag voor grappen over harde werkers, maar een moment van bewustwording. Het aantal mensen met stressklachten groeit, net als het gevoel dat altijd beschikbaar zijn ‘erbij hoort’. Die mentaliteit zorgt voor overbelasting, ook bij mensen die hun werk graag doen.

Deze dag benadrukt dat rust geen luxe is, maar noodzaak. Het gaat om de keuze om grenzen te stellen, niet uit luiheid maar uit zelfrespect. Door het gesprek over werkverslaving open te voeren, ontstaat ruimte voor gezondere werkrelaties en een cultuur waarin herstel serieus genomen wordt.