Domestieke aantrekking en oriëntatie

Domestieke aantrekking verwijst naar een vorm van verbondenheid waarbij iemand de wens heeft om een huiselijke en vertrouwde omgeving met een ander te delen. Dit kan taken omvatten zoals koken, schoonmaken, algemeen huishoudelijk werk doen, tuinieren, samenwonen of het opvoeden van kinderen. Deze aantrekking gaat over het verlangen naar een dagelijks, intiem leven samen, met zorg voor elkaar en een gedeeld thuisgevoel, zonder noodzakelijkerwijs romantische of seksuele gevoelens.

Stel je voor dat je graag met een goede vriend samenwoont en dagelijks voor elkaar zorgt zonder dat er romantische of seksuele bedoelingen zijn. Voor mensen die zich aangetrokken voelen op een domestieke manier, draait het om het delen van het dagelijkse leven, van het koken en opruimen tot elkaar steunen in moeilijke tijden. Misschien heb je een huisgenoot die als familie aanvoelt, en met wie je graag het dagelijks leven deelt. Deze vorm van aantrekking biedt een intieme en vertrouwde band, waarin je je thuis voelt bij elkaar zonder de druk van een romantische of seksuele relatie.

Patronen van domestieke aantrekking tot bepaalde genders kunnen iemands domestieke oriëntatie vormen, vaak beschreven met termen als “heterodomestiek” of “bidomestiek.” Mensen die regelmatig domestieke aantrekking ervaren, worden vaak allodomestiek genoemd, terwijl degenen die dit zelden ervaren zich adomestiek kunnen noemen. Relaties die gebaseerd zijn op domestieke aantrekking worden domestieke relaties genoemd. Domestieke aantrekking hangt nauw samen met, en overlapt soms met, platonische, ouderlijke en romantische aantrekking.

Geschiedenis

Het idee van domestieke aantrekking wordt vaak naast beschrijvingen van romantiek geplaatst, wat ertoe leidt dat sommigen ten onrechte aannemen dat domestieke relaties inherent romantische gevoelens bevatten. In patriarchale samenlevingen zijn vrouwen historisch gezien aangemoedigd om domestieke aantrekking te ontwikkelen, zodat ze bereid zijn huishoudelijke taken voor hun partners uit te voeren, met name binnen heteroseksuele huwelijken. Deze personen werden vaak aangeduid als huisvrouwen, hoewel deze term tegenwoordig door velen als politiek incorrect wordt beschouwd en vaak wordt vermeden.

De term “huwelijkssamenleving” (Domestic Partnership) ontstond als een juridische term om volwassenen te beschrijven die typische relatie-activiteiten uitvoeren, zoals samenwonen en romantische banden delen, zonder getrouwd te zijn. Het concept werd voor het eerst voorgesteld in augustus 1979 door Tom Brougham, met de oorspronkelijke focus op partners van hetzelfde geslacht die niet konden trouwen. Deze definitie werd uiteindelijk in de wet opgenomen, waardoor geregistreerde partners bepaalde voordelen kregen die vergelijkbaar waren met die van gehuwde stellen. Huwelijkssamenlevingen zijn echter anders dan relaties gebaseerd op domestieke aantrekking, omdat ze juridisch gedefinieerd zijn en niet per se gebaseerd zijn op sociale banden.

De eerste bekende expliciete vermelding van de term domestieke aantrekking was op 7 februari 2021 door AceXPGrace op het AVEN-forum.

Bronnen

• Yeban, Jade J.D. “Wat Is een Huwelijkssamenleving?” FindLaw, 25 mei 2023. Link
• AceXPGrace. “Fletting domestic attraction?” The AVEN, 7 februari 2021. Link
• Foreigntoolmaker. “Domestic Attraction,” LGBTQIA+ Wiki, 27 augustus 2021. Link
• Naraharisetty, Rohitha. “Unpacking ‘Housewife’ And Its Problematic Implications,” Feminism in India, 7 januari 2019. Link
• Rao, Aliya Hamid. “Even Breadwinning Wives Don’t Get Equality at Home,” The Atlantic, 12 mei 2019. Link
• Traiman, Leland. “A brief history of domestic partnerships,” The Gay & Lesbian Review Worldwide, vol. 15, no. 4, juli-augustus 2008, pp. 23+. Link
• Wat is een huwelijkssamenleving? LawDepot, 9 januari 2023. Link