Wie kent dat niet? Op een mooie zomerdag word je wakker. De vogeltjes fluiten alsof ze nog in the 70’s leven en jij hoeft vandaag helemaal niets te doen. Je hebt zin om eens wat nieuwe lesbo’s te ontmoeten, dus je trekt je bohemian afritsbroek aan, vult je rugzak met blarenpleisters en belt je gay-vriendinnen. Tijd om het pottenpad te bewandelen!
Jawel, ze bestaan, wandelpaden voor lesbiennes. En het platteland is op dit moment weer helemaal in. Dus onze hippe lezeressen grijpen nu waarschijnlijk naar hun mobiel om het roddelnicht-netwerk eens flink de huid vol te schelden. Waarom heeft niemand verteld over deze nieuwe hype in lesboland? Maar wacht nog even voor je tere homo-oortjes beschadigt; we moeten bekennen dat onze lez-trendwatchers ook pas net van het damespad gehoord hebben. Toch is de eerste van de vier damespaden al in juli 2001 opgericht. Deze wandelroute loopt door het platteland van Noord-Holland en begint in een dorpje met een veelbelovende naam, de Rijp. Na Noord-Holland volgden de provincies Drenthe, Zeeland en Noord-brabant met een eigen pottenpad. En als de initiatiefneemster en voorzitter van het damespad, Rita Zwaan, haar zin krijgt zal straks elke provincie zijn eigen route hebben.
Denk nu niet dat er stevige butches aan de rand van de paden zitten om alle mannen met stokken op afstand houden. Het gaat hier om routes die ook bij de lokale VVV te verkrijgen zijn en waar net zo goed heren en hetero’s op lopen. Het verschil met toevallige hikers zit in een klein roze hoekje: lesbische deelneemsters herkennen elkaar aan het speciale speldje dat je krijgt thuisgestuurd bij het bestellen van de wandelingen op damespad.nl.
Op pad!
Wandelwegen vol lekkere lesbiennes uit de provincie, daar moest ik natuurlijk het fijne van weten. Met vier andere dames besloot ik de stoute teva’s aan te trekken en te kijken wat voor pottenvlees we in de Rijp hebben. Met ons damespad-teken uitdagend op de borst gespeld wandelden we over de stoffige wegen. De toegestuurde route was op roze papier afgedrukt, met op het laatste blad een slecht getekende plattegrond. Lesbiennes horen blijkbaar te kunnen kaartlezen, hoe beroerd de plattegrond ook is. Verder kregen we een uitgebreide omschrijving van de huisjes, vogeltjes, beeldentuintjes, galerietjes en andere kitsch bezienswaardigheden onderweg.
Niet alles wat we tegenkwamen op lesbian lane was in de routebeschrijving vermeld. Zo ontdekten we een garage-sale uit de middeleeuwen, ’s werelds meest zinloze kunst (blauwe gebogen buizen midden in de wei) en tot onze grote verbazing een fiets die niet op slot was gezet. De fiets was jammer genoeg niet mooi genoeg als souvenir. Ergens in een weiland stond wel een verlaten ploeg waar zelfs wij lipstick lesbians meteen verliefd op werden, maar helaas was hij te groot om mee naar huis te slepen.
Waar zijn de femmes fatales?
Door onverwachte slootjes stampen is leuk (“AAAH ik ben nat!!!”) en elke pot moet eens in zijn leven een tractor beklimmen, maar daar kwamen we uiteindelijk niet voor. Wat we echt wilden zien waren mooie jongedames met sproetjes, een wipneus en een onverstaanbaar dialect, zodat we de onzin die ze uitkraamden niet hoefden te begrijpen. Elke andere aantrekkelijke vrouw was trouwens ook goed geweest. Helaas, al de girls op deze wandelroute waren de vijftig gepasseerd en liepen zonder het befaamde pottenspeldje. Achter de bomen of in het hoge gras vonden we ook al geen hete dames in actie. Het pad bleek niet bepaald een dirty road te zijn.
Onze dyke-dar ging uiteindelijk toch één keer af bij een pottenstel op leeftijd, die backpackte met hun nog-net-geen-tiener-dochters. Zowel de moeders als de kinderen zaten in een zo lage schoonheidscategorie dat de koeien langs de weg aantrekkingskracht op ons begonnen uit te oefenen. Jammer genoeg droeg geen van deze koeien een speldje.
Voor de sexy tomboys hoef je deze wandeling dus niet te maken. Maar een gezellig dagje bmb (buiten mobiel bereik) zijn is best relaxed. Volg deze zomer de trend, ga ook back to the country voor een retro-walk! En mail welke dag je dit wil plannen. Weet ik ook wanneer het de moeite is om nog eens te gaan.
Tips voor het pottenpad
Ik wil je natuurlijk safe and glam door je avontuur in de country leiden, dus hier een paar tips:
- Als je geen koeien kan melken, zorg dan dat je wat te drinken bij je hebt. Er zijn soms kilometers lang geen cafés te vinden.
- Laat je funky slippertjes thuis, daar kom je niet ver mee.
- Neem een deken mee voor de picknick. Gras dat in het wild groeit valt je aan, het kriebelt en laat overal rare bultjes achter.
- Hooikoortspillen zijn een must, ook als je denkt dat je geen hooikoorts hebt.
- Neem zelf lekkere lesbo’s mee en wees niet bang voor buitenseks. Er is hooguit één haan die er naar kraait.