Zon, zee, strand en heel veel lesbiennes. Ook voor iemand die normaal niet in groepen reist en eigenlijk niet zo’n festivalganger is, zijn de lesbische feesten in Skala Eressos iets dat je gezien moet hebben. Het is precies als het klinkt: een hemel op aarde.
Mijn hart klopt in mijn keel als ik, veel te vroeg, op Schiphol op zoek ga naar mijn reisgezelschap. Ik ben nog nooit met een groep onbekenden op vakantie gegaan. Maar vier jaar geleden, toen mijn ex-vrouw en ik in Lesbos pamfletten zagen van een lesbisch festival, wilde ik dat eens meemaken. En hier ben ik nu.
Een van mijn beste vriendinnen zei tegen me dat je alles kan vermijden wat je doet denken aan je ex, of het juist gaan en nieuwe herinneringen maken. Dat en een enorme behoefte om er even uit te zijn, op vakantie, en dan niet een paar dagen met mijn moeder of wekenlang met mijn eigen stem in mijn hoofd, zorgde ervoor dat ik deze reis boekte. Met Pink Pearls naar het lesbische festival op Lesbos.
En daarom loop ik nu met kloppend hard door Schiphol. Bijna klaar om me om te draaien en weg te rennen. Maar ik vind de vrouwen die ik zoek, waarvan ik nog niet eens wist dat ik ze zocht. Een intieme groep, tussen de 30 en de 60. Allemaal met een kop koffie en een vriendelijk woord.
Ik vlieg naar een warm eiland met mensen die ik nu al mag en ergens in mij klinkt een opgeluchte zucht. Ik wou dat ik avontuurlijk was en hier al maanden naar had uitgekeken, maar het was een gok, zo’n eens-in-je-leven-probeer-je-het-ding, en ineens heb ik er zin in.
Lesbische strip
Lesbos is verschrikkelijk mooi, maar dat wist ik al. Skala Eressos is nog wat mooier, ver van het vliegveld, verstoken van toeristische drukte. Sappho’s geboorteplaats. Een lange strip met vrouwencafé’s en lesbischvriendelijke plekken.
Ik hou niet van clubs en luide muziek en hardcore en regen en tenten in de modder. Dus festivals zijn normaal niet zo aan mij besteed. Maar dit festival van maar liefst twee weken bestaat uit een dagprogramma dat je al dan niet volgt. Elke ochtend wordt er gezwommen naar ‘The Rock’. Daarna is er een cultureel programma, soms een sportactiviteit, een boottocht, een film. ‘s Avonds is er feest, steeds bij een andere lesbische bar.
Op de eerste nacht, na een erg warm feest, dook ik al als vanzelf naakt de zee in op het drukste gedeelte van het strand. Mijn allereerste keer skinny dippen. De omgeving vraagt er om. Op dag twee voelt het niet meer dan logisch om naar het naaktstrand te gaan. Het is daar wat rustiger dan naast de strip, en hoewel er meer te keuren valt, is het veel minder een vleeskeuring. De rest van mijn groep is daar ook, op een vaste plek.
Feest
Mijn dagbesteding bestaat al snel uit uitgebreid alleen ontbijten aan één van de strandtenten. Dan omkleden om op mijn gemak naar de brug over zoet water uit de bergen te lopen, waaronder talloze schildpadjes zwemmen. Zij krijgen de resten van mijn ontbijt. Dan zonnen op het naaktstrand, en de zee in als het te warm wordt. Hoe snel je went aan geen stof om je lichaam. Hoe vrij het is om te zwemmen over eindeloze golven onder een eindeloos blauwe lucht.
In de eerste week krijg ik veel mee van het culturele programma. Vooral de alternatieve catwalk is een aanrader. Strippende vrouwen, genderbenders, feest. Allemaal om lokale winkels te promoten. De kleding, sierraden, tassen en zelfs de opblaasbedjes van de strandwinkel krijgen een show. Ook de Drag King show is fantastisch, dit jaar voor de eerste keer. Iedereen kan zich inschrijven om zijn personage neer te zetten. Ik geloof dat ik me nog nooit zo aangetrokken heb gevoeld tot mensen die er uitzien als, nou ja, mánnen.
Van de andere dingen op het programma krijg ik alleen een boottrip mee. Op mijn verjaardag. Zo’n toeristische boottrip met zonsondergang, zwemmen en onverwachte romantiek. Daarna heeft Pink Pearls speciaal voor mij een feest georganiseerd. Één van mijn medereizigsters is voor deze ene avond DJ. Een fantastische DJ.
Naar alle feesten ga ik wel. Ik hou van het gevoel dat je in een bar bent en tegelijk op een feest maar ook aan het strand en kan dansen in het maanlicht en iedereen kan aanspreken omdat je je zo voelt en een glorieuze zonsondergang in de zee ziet in een mediterraans dorp tussen lesbiennes van heel Europa.
Maar ik hou het meest van de mensen waarmee ik reis. Nooit echt een groepsmens, is de mix van leeftijden en verhalen precies de juiste. Iedereen wil privacy en iedereen heeft behoefte aan een luisterend oor. We worden binnen de eerste dagen al een soort vrienden voor het leven. Of vrienden voor de zomers, de beste tijden van het leven.
En hoeveel ik ook hou van alleen zijn, ik merk dat ik ze steeds weer en steeds vaker opzoek. Af en toe een gezamenlijk diner, dezelfde feesten, samen aan het strand ´s avonds samen een borrel. En de laatste avond sluiten we af met champagne, gevolgd door een laatste keer naakt de zee in.
Ultieme vrijheid
Deze vakantie is de ultieme vrijheid. Niet omdat je met iemand naar bed wil, maar natuurlijk kan dat ook. Niet omdat je bang bent, of verlegen, of een van de duizenden stoornissen in de DSM-V hebt of een ziekte hebt gehad, of nooit liefde, of gewoon toevallig omdat je een stel bent en al jaren gelukkig. Maar omdat je hier kan zijn wie je bent. Wie dat dan ook is.
Ik vergat er mijn ex niet mee, maar die herinnering was goed overschreven. En toen we huiswaarts keerden klopte mijn hart nog steeds voor twee, of meer. Dit keer niet van de zenuwen, maar van verlangen.
Volgend jaar ben ik er weer.
