Ik zat drie jaar geleden op het bed in mijn studentenappartement in New York toen ik een bericht op Grindr ontving. Het was van een oudere man van in de 40, met een gedrongen figuur, grijsachtig gezichtshaar, en een gerimpeld T-shirt. Hij was blank. “Wat voor Aziaat ben jij, vroeg hij. “Vietnamees”, zei ik. “Ik wil een foto zien,” antwoordde hij. Hij vroeg vervolgens naar mijn lengte, gewicht en of ik wel of geen bottom was. Ik heb niet gereageerd. Dat hoefde ook niet. Ik wist wat voor vlees ik in de kuip had.
Gedurende de anderhalf jaar dat ik daar aan datingapps heb besteed, kwam ik eindeloos veel profielen tegen met dezelfde uitsluitingsvoorwaarden: No fats. No femmes. No Asians. Dat was voor mij niet echt verrassend. Nog voordat ik op de middelbare school als homoseksueel uit de kast kwam, was ik me ervan bewust dat Aziatische mannen werden gezien als vrouwelijk en aseksueel. Wat ik toen nog niet helemaal begreep, tot ik er zelf mee in aanraking kwam, was hoe met name homoseksuele Aziatische mannen juist gehyperseksualiseerd en geobjectiveerd worden.
Het stereotype Aziaten kan in de popculture worden gezien in personages als de seksloze, gebroken-Engelstalige Koreaanse restauranteigenaar in de komedie “Two Broke Girls” van het CBS, de stuntelende student in het buitenland die kreunt “no more yanky my wanky” in de klassieke Sixteen Candles uit 1984, en de talloze kleine-penis grappen in televisie en in de film. (““Is it a worm or is it a mushroom?” vraagt Bradley Cooper’s personage aan Ken Jeong Chow wanneer hij zijn penis ziet in “The Hangover Part II.”) In de romantische komedie “He’s Just Not That into You” uit 2009 is een Aziatische man een van de drie homoseksuele beste vrienden van een vrouw die worstelt met relaties. Vergeleken met de andere twee niet-Aziatische vrienden, is de Aziatische man hypervrouwelijk en wappert hij zijn handjes voor het extra komische effect.
De onderdanige stereotypering van homo-Aziatische mannen is op het scherm vooral opvallend in vergelijking met hun witte tegenspelers. Neem bijvoorbeeld een aflevering uit 2006 van ABC’s “Greys Anatomy”, getiteld “We Are the Boys”, waarin een homoseksuele Aziatische man wordt neergezet als de echtgenoot van een grotere, blanke soldaat: In de ene scène vist de blanke soldaat met een groep heteromannen, terwijl de Aziatische man in de hoek een boek voorleest; in een andere scène wordt de Aziatische man in elkaar geslagen nadat hij door twee mannen is belaagd en struikelt. De ABC-serie “How to Get Away with Murder” verdient lof voor het feit dat het een homoseksueel Aziatisch personage in een hoofdrol heeft, maar portretteert hem nog steeds als terughoudend en zachtaardig in vergelijking met zijn agressieve witte vriendje (en in de meeste seksscènes is hij de passieve bottom).
Maar waar de ontmannelijking van homoseksuele Aziatischen misschien wel het duidelijkst is, is in de porno-industrie, waar ze zelden wordt gezien als tops en vaak gezien als onderdanige bottoms van grotere, mannelijke blanke mannen – een stereotype dat vergelijkbaar is met het fetisjisme waar Aziatische vrouwen ook onder lijden. Gay porno richt zich meestal op de rondingen van het lichaam van een Aziatische man, in plaats van op zijn penis, in tegenstelling tot de blanke mannen. Gilbert Caluya, PhD, gender- en cultuurprofessor aan de Universiteit van Melbourne, noemt deze “symbolische castratie”. In een studie getiteld The (Gay) Scene of Racism: “Zelfs als Aziatische mannen worden vertegenwoordigd in de homocultuur, is de penis afgesneden, bij wijze van spreken, vanuit het perspectief van de lezer of kijker”.
Jarenlang zijn deze beelden genormaliseerd bij de selecte verschijning van van origine Aziatische mannen op film en tv, dus het is logisch dat ze hun weerslag hebben op ons dating en seksleven. Toen me steeds weer werd gevraagd naar mijn lengte en gewicht door potentiële dates, nam ik aan dat dit kwam door de verheerlijking van grote en slanke mannen in de homoseksuele gemeenschap. Pas toen iemand me vertelde dat hij alleen met kleine Aziaten date, realiseerde ik me dat Aziaten een specifieke voorkeur waren, waar sommige homomannen voor gaan.
Onderzoek toont aan dat de Aziatische mensen het minst geliefd zijn als potentiële partners onder heteroseksuelen (Anthony C. Ocampo, PhD). Een uitkomst die misschien verklaart waarom Aziatische mensen ook zo vaak als aseksueel worden geportretteerd. Dat is echter niet hetzelfde voor homoseksuele Aziatische mannen: “In mijn jonge jaren heb ik het vaak meegemaakt dat ik en mijn Aziatische vrienden een oudere blanke homo tegenkwamen, die ons aanbood om te betalen om mee naar zijn huis te gaan,” zegt Ocampo. “Het idee dat ze vanzelfsprekend het recht denken te hebben ons te ‘kopen’ spreekt boekdelen. De seksuele dominantie over homoseksuele Aziatische mannen die homoseksuele blanke mannen (de zogenaamde Rice Queens) denken te hebben is het resultaat van de maatschappelijke superioriteit die aan blanke mannen wordt toegekend door onze cultuur,” zegt Ocampo.
Natuurlijk wil dit niet zeggen dat er iets mis is met passief, aseksueel of feminien zijn – of dat dit soort Aziatische mannen niet bestaan in de homogemeenschap. Zoals in elke gemeenschap is er een grote verscheidenheid van persoonlijkheden en seksuele voorkeuren onder de Aziaten. Maar hoewel we denken bewust te zijn van en immuun te zijn voor de invloed van de media heeft wat we op het scherm zien veel invloed. Het is al jaren geleden dat ik een datingapp heb geopend, maar ik merk nog steeds dat stereotypen van homo-Aziatische mannen doordringen mijn dagelijks leven. Wanneer ik bottom voor mijn witte vriend of ondergoed aantrek terwijl mijn vriend naakt in ons appartement rond blijft lopen, kan ik het niet helpen me af te vragen of ik beïnvloed word door de stereotypen.
Maar zoals voor zo veel dingen in Hollywood zijn de tijden echt aan het veranderen. De afgelopen jaren zijn Aziatische mannen niet alleen steeds vaker in beeld, maar is er ook een verschuiving in de manier waarop we worden vertegenwoordigd. We zijn niet langer gedegradeerd tot seksloze, onderdanige archetypen – we zijn nu voetballers (Reggie in “Riverdale”; Zach in “13 reasons why”), en maten (Josh in “Crazy Ex-Girlfriend”), en sexy, sixpack dragende miljardairs (Nick in “Crazy Rich Asians”). Al die personages zijn hetero, maar het biedt de hoop dat een goede vertegenwoordiging van de diversiteit van homoseksuele Aziatische mannen er ook aan zit te komen.
Lees ook: Homo’s en hun lichaam; de ingewikkelde relatie tussen coming-out en bodyshame
